Pengu i një ferri

Pengu i një ferri  

(Sazani e rrihte gjithmonë gruan e tij, sa herë që pinte. 

 E rrihte aq shumë saqë vetëm fqinjët ia hiqnin Teutën nga duart.) 

Ndodhi edhe një “çudi”. Burrin që e la gruaja, pasi ky i fundit e rrahu mirë e mirë, e zuri turpi. Turpi i burrit shqiptar, që edhe pse nuk ka bukë të hajë vetë e të ushqejë familjen, e gjen ngushëllimin duke pirë. Pastaj mendon se ka të drejtë që fatkeqësinë e varfërisë ta kalojë mbi gruan. I heq një dru të mirë si ngaherë. Dhe jeta vazhdon. Në mizerje. Në varfëri. Në ndëshkim. Gruaja ikën nga shtëpia pasi nuk duron dot më. Ky është kulmi. Burrit i ikën nderi, burrëria dhe mendja. Prandaj merr peng të afërmit e gruas. Dhe i torturon. I dehur dhe i rrezikshëm. Kjo ka ndodhur. Një ditë tetori. Të vitit 2005. Në Vlorë. Në Shqipëri. Babai i pengmarrësit është i indinjuar. Jo me të birin. Dhunues dhe pengmarrës. Jo. Është i indinjuar me gruan që ka ikur dhe ka lënë burrin. Ky është kushtrimi i mentalitetit. 

Këtij mentaliteti që ligji s’ka fuqi ta dënojë. Burri me siguri do të dënohet vetëm për aktin e pengmarrjes. Jo për rrahje të vazhdueshme të gruas. Jo për aktin e dehjes që i heq mendjen dhe e kthen në kriminel. Këto janë ligjet e shtetit shqiptar që shkojnë për mrekulli në një linjë me mentalitetin. 

“Top Channel” interviston babanë e pengmarrësit: “Të vijë nusja në shtëpi, -thotë ai, dhe kjo histori mbyllet”. Mbyllet. Si shumë histori dhune të padëshmuara. Dhunë ndaj grave. Në këtë pragfushate të 16 ditë kundër dhunës ndaj grave. 25 Nëntor – 10 Dhjetor. Kur e gjithë bota proteston për dhunën ndaj grave, si një dhunim i të drejtave të njeriut. 

Opinioni do ketë kohë të gjykojë. Përtej këtij mentaliteti që gërryen shoqërinë shqiptare.  

Tetor 2005

Shperndaje

Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin
Share on whatsapp
Share on email
Share on telegram